گفت‌وگو با سعید مظفری‌زاده، داور بین‌المللی فوتبال و مربی تیم پرسپولیس شاهین ونکوور
علیرضا فدایی – ونکوور
باخبر شدیم تیم فوتبال پرسپولیس شاهین ونکوور با مربیگری سعید مظفری‌زاده، داور نام‌آشنای بین‌المللی ایران، در دو ردهٔ سنی بالای ۵۰ سال و بالای ۴۰ سال موفق به کسب مقام قهرمانی و نایب قهرمانی در مسابقات BC Masters Soccer League شده است. به‌همین مناسبت گفت‌وگویی با ایشان داشتیم تا دربارهٔ فعالیت‌هایشان در دنیای ورزش پیش از بازنشستگی از داوری و همچنین پس از آن اینجا در ونکوور برای خوانندگانمان بگویند که توجه شما را به این گفت‌وگو جلب می‌کنیم.
سلام آقای مظفری‌زاده، با سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، شما برای اغلب علاقه‌مندان به فوتبال شناخته‌شده‌اید، ولی سپاسگزار می‌شویم اگر برای کسانی که کمتر شما را می‌شناسند، خودتان را معرفی کنید و از سوابق ورزشی‌تان بگویید.
سعید مظفری‌زاده هستم، متولد ٢٣ مهر ١٣۵٣. داوری را در سال ١٩٩٩ آغاز کردم و در سال ٢٠٠٨ به‌عنوان داور بین‌المللی فیفا در لیست داوران الیت آسیا قرار گرفتم و تا سال ٢٠١۴ در عرصهٔ قضاوت حضور داشتم.
بنده که در نزدیک به هشتاد مسابقهٔ بین‌المللی قضاوت کرده بودم و سه بار هم دربی پایتخت را سوت زده بودم، در سال ٢٠١۴ با قضاوت دیدار تیم‌های پرسپولیس و استقلال، از دنیای داوری خداحافظی کردم.
شما تاکنون سه بار داورِ بازی بین استقلال و پرسپولیس بوده‌اید، چه خاطره‌ای از داوری این مسابقات دارید؟
دربی همیشه حساسیت‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را دارد. برای من اولین دربی پرهیجان‌تر و پرشورتر بود. خصوصاً اینکه بعد از چندین سال تساوی در مسابقات دربی، افکار عمومی به این نتایج بدبین بودند. سرانجام در اولین دربی‌ای که سوت زدم، طلسم این تساوی‌ها شکست.
اما برای من سومین دربی‌ای که قضاوت کردم، چون بازی خداحافظی‌ام از دنیای داوری بود، خاطره‌انگیزتر بود.
آیا خودتان هم فوتبال بازی می‌کنید و اساساً آیا یک داور باید خودش هم تجربهٔ بازی حرفه‌ای یا حتی آماتور فوتبال را داشته باشد؟
بله، من فوتبالیست بودم و تا زمان ورودم به دانشگاه در سطح باشگاهی فوتبال بازی می‌کردم. اما کم‌کم با ورود به عرصهٔ داوری از فضای بازی‌کردن خارج شدم و صرفاً به کار داوری پرداختم. اگر یک داور قبل از شروع کار داوری فوتبال بازی کرده باشد، خیلی به درک بهتر بازی و رفتار بازیکنان و نهایتاً قضاوت بهتر و مسلط‌ترِ او کمک می‌کند.
از چه زمان در کانادا تشریف دارید و چه مسیری را برای فعالیت‌های ورزشی و تطبیق مدارک در اینجا انجام داده‌اید؟
من در سال ٢٠١٣ به کانادا آمدم و با حضور در انجمن فوتبال ونکوور (BC Soccer) با توجه به سابقهٔ داوری‌ام در فیفا، به‌عنوان ناظرِ داوری و مدرس با آن‌ها همکاری می‌کنم.
لطفاً کمی دربارهٔ تیم پرسپولیس شاهین ونکوور بفرمایید. این تیم از چه زمانی و توسط چه کسانی تأسیس شده است و اصولاً روال راه‌اندازی یک تیم جدید فوتبال در بریتیش کلمبیا چیست؟
به همت تعدادی از دوستان از سال ٢٠١٩ تیم فوتبال پرسپولیس ونکوور را تشکیل دادیم و هدفمان از انتخاب نام پرسپولیس، انتخاب نامی پرشکوه از تاریخ کشور عزیزمان ایران بود و ما در مجموعهٔ تیم بازیکنانی با علایق مختلف و گرایش‌های رنگی متفاوتی داریم.
پس از تشکیل تیم برای اینکه مجموعه‌ای قوی و موفق داشته باشیم با دوستانمان در تیم شاهین که از تیم‌های پرسابقه و موفق در فوتبال ونکوور هستند، جلساتی را برگزار کردیم و قرار شد با همکاری این دو مجموعه، تیم‌های باکیفیتی را در رده‌های سنی مختلف روانهٔ مسابقات و لیگ‌های معتبر ونکوور کنیم.
پس از یک وقفهٔ تقریباً یک‌ساله در برگزاری مسابقات ورزشی که به‌دلیل شیوع ویروس کرونا اتفاق افتاد، در اولین حضور رسمی در دو ردهٔ سنی چهل و پنجاه سال در لیگ بی‌سی ام‌اس‌ال (BC Masters Soccer League) با عنوان تیم‌های پرسپولیس شاهین حضور پیدا کردیم که بنده افتخار مربیگری هر دو تیم را در این مسابقات داشتم.
باخبر شدیم که دو تیم بالای ۴۰ و ۵۰ سال پرسپولیس شاهین در لیگ بی‌سی به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته‌اند. لطفاً کمی دربارهٔ افتخارات اخیر این تیم بفرمایید.
در این تورنمنت تیم بالای ۵٠ سال ما با ده برد متوالی به مرحلهٔ پلی‌آف صعود کرد و پس از پیروزی در مراحل نیمه‌نهایی و نهایی به مقام قهرمانی رسیدیم و در ردهٔ بالای چهل سال با قهرمانی در مرحلهٔ گروهی به مرحلهٔ پلی‌آف صعود کردیم و با پیروزی در مرحلهٔ نیمه‌نهایی به فینال رسیدیم که متأسفانه در فینال شکست خوردیم و به مقام نایب‌قهرمانی رسیدیم.
نشسته از راست: سعید رضایی، علی احدی، علیرضا مهدوی‌تبار، اشكان جلیلی، رامبد رفوگران، پیام عارف‌کیا، بابک شهبازی، مانوئل کانسیکائو، مسعود دربندی
لطفاً دربارهٔ خود لیگ BC Masters Soccer League توضیحاتی برای خوانندگان ما بدهید و بفرمایید اگر تیمی بخواهد وارد این لیگ بشود، چه شرایطی باید داشته باشد؟
لیگ بی‌سی ام‌اس‌ال از لیگ‌های معتبر و پویای ونکوور در رده‌های سنی بالاست که تیم‌های بسیار خوبی از جاهای مختلف ونکوور بزرگ در آن شرکت می‌کنند. در حال حاضر نزدیک به هشتاد تیم در رده‌های مختلف سنی، در مسابقات تابستان و همین‌طور فصل زمستان این لیگ حضور دارند.
در مورد هدایت تیم فوتبال برای افراد بالای ۴۰ و ۵۰ بفرمایید با توجه به اینکه فوتبال ورزشی فیزیکی است، رقابت در این دستهٔ سنی چگونه است؟
رقابت در رده‌های سنی بالاتر با برخوردهای فیزیکی کمتری همراه است و برای اینکه فشار زیادی به به بازیکنان وارد نشود، تعداد تعویض‌ها در این مسابقات محدودیتی ندارد.
آیا پیش از مربیگری تیم پرسپولیس شاهین ونکوور تجربهٔ مربیگری در تیم دیگری را هم داشته‌اید؟
من پیش از این تجربهٔ زیادی در عرصه مربیگری نداشتم، ولی با کمک دوستان خوبم در هیئت‌مدیرهٔ پرسپولیس و همچنین دوستان عزیزمان در مجموعهٔ شاهین و تلاش و عملکرد خوب بازیکنانمان توانستیم تیم‌های شایسته‌ای را روانهٔ مسابقات کنیم و پس از سال‌ها یک تیم از جامعهٔ ایرانی توانست در یکی از لیگ‌های معتبر ونکوور مقام قهرمانی را به‌دست آورد.
لطفاً در مورد برنامه‌های آیندهٔ تیم پرسپولیس شاهین و همچنین برنامه‌های خودتان بگویید.
با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، با نظر مدیریت دو باشگاه پرسپولیس و شاهین تصمیم گرفتیم این همکاری را ادامه بدهیم تا بتوانیم تیم‌های قدرتمندی را به نمایندگی از جامعهٔ ایرانی مقیم ونکوور در مسابقات داشته باشیم و با تلاش تک‌تک دوستان اسباب سربلندی برای این عزیزان باشیم و انگیزهٔ بیشتری برای جوانان خوبمان برای تلاش و ممارست ایجاد کنیم.
تفاوت‌های زیرساختی و برنامه‌ریزی فوتبال ایران و کانادا به‌نظر شما چه هستند؟
تفاوت اساسی در فوتبال ایران و کانادا به نوع نگاه مسئولان و سیاست‌گذاران آن برمی‌گردد. در اینجا عمدهٔ سرمایهٔ مادی و معنوی صرف توسعهٔ ورزش همگانی و ایجاد زیرساخت‌ها برای حضور هر چه بیشتر آحاد مختلف جامعه در عرصه‌های مختلف ورزش از جمله فوتبال می‌شود و شما شاهد حضور گستردهٔ زنان و مردان در رده‌های مختلف سنی در میادین ورزشی هستید، اما چون فضای رقابتی و حرفه‌ای در ورزش فوتبال در کانادا خصوصاً در مسابقات مردان کمتر مورد توجه قرار گرفته، علی‌رغم استعدادهای خوبی که وجود دارد، متأسفانه در عرصهٔ قهرمانی و حرفه‌ای نتوانسته‌ایم پیشرفت چشمگیری داشته باشیم و این درست برعکس نگاه به ورزش فوتبال در ایران است. در آنجا عمدهٔ سرمایه و توجه صرف تیم‌های حرفه‌ای و نسبتاً حرفه‌ای می‌شود و علی‌رغم محدودیت‌های زیاد و عدم امکانات مناسب ورزشی، با اینکه فوتبال در بُعد همگانی و عمومی به‌سختی دنبال می‌شود، اما در بُعد قهرمانی به‌لطف استعدادهای خوب و اقبال اجتماعی، موفقیت‌های قابل‌توجهی به‌دست آورده است.
برای یک داورِ موفقِ فوتبال بودن، چه مواردی لازم است؟
برای تبدیل‌شدن به یک داور موفق بایستی جوانان عزیز با حفظ آمادگی بدنی و داشتن پشتکار و سخت‌کوشی، گام‌به‌گام به جلو حرکت کنند و با حضور بیشتر در مسابقات مختلف به تجربیاتشان بیافزایند و با تماشای مسابقات بزرگ و توجه به نکات داوری و مطالعات بهروز، خود را در شرایط ایده‌آل نگاه دارند.
به‌نظر شما کار کدام‌یک سخت‌تر است؟ داور، مربی یا بازیکن و چرا؟
به‌نظر من تا زمانی که شما از کار خود لذت می‌برید، سختی هیچ کاری آزاردهنده نیست. در دنیای فوتبال هر کدام از مسئولیت‌ها از مربیگری تا داوری یا حتی خود بازی در میدان فوتبال چالش‌های خاص خود را دارند. اما با توجه به اینکه در قضاوت، سرنوشت یک مسابقه و تمام عوامل آن با تصمیمات داور ارتباط مستقیم دارد، مسئولیت در این جایگاه، سنگین‌تر و پرچالش‌تر است.
لطفاً یک خاطرهٔ شیرین و یک خاطرهٔ تلخ فوتبالی برای ما تعریف کنید.
دنیای ورزش پر است از خاطرات تلخ و شیرین، پیروزی‌های غرورانگیز و شکست‌های تلخ اما برای من بهترین خاطرهٔ ورزشی صعود تیم فوتبال ایران با تساوی در برابر استرالیا در انتخابی جام جهانی ٩٨ فرانسه بود و تلخ‌ترین خاطرات هم ازدست‌دادن چهره‌های محبوب ورزشی در این چند سال.
علاقه‌مندان چطور می‌توانند به تیم پرسپولیس شاهین ونکوور بپیوندند یا از آن حمایت کنند؟
عزیزانی که مایل‌اند به تیم پرسپولیس شاهین ونکوور بپیوندند، می‌توانند با حضور در تمرینات تیم، آمادگی خود را برای حضور در رده‌های سنی مختلف محک بزنند و برنامهٔ بازی‌های ما را از وبسایت لیگ دنبال کنند: https://bit.ly/PersepolisShaheenVFC
یا با همکاران ما تماس بگیرند:
پیام عارف‌کیا: (604) 537-9444
مسعود یوسفی: (604) 445-3040
اگر صحبت دیگری با خوانندگان ما دارید، لطفاً بفرمایید.
در پایان اجازه می‌خواهم از دوستانی که در این مجموعه بسیار تلاش کرده‌اند، نام ببرم. آقایان علی سهرابی، بهروز چهره‌پرداز، کیوان پروین، پیمان خدارحمی، مسعود یوسفی و پیام عارف‌کیا و همچنین دوستانمان در تیم شاهین آقایان بابک شهبازی و مسعود دربندی و نهایتاً تک‌تک بازیکنان خوبمان که با تلاش خودشان، اسباب این موفقیت‌ها را فراهم آوردند.
